Dit boek gaat over het leven van Spreeuw en ziekte, een psychose.Als er iets duidelijk wordt in dit verhaal is het wel dat de mensen die het kwetsbaarst zijn vaak het meeste te verwerken krijgen. Maar ook dat het zin heeft te blijven geloven in een goede toekomst omdat alles uiteindelijk toch in orde kan komen. In de huidige maatschappij waarin op de kosten van de zorg voortdurend wordt bezuinigd is het niet verwonderlijk dat die op essentiële punten onherstelbaar tekortschiet. Want er zijn er ook velen die de moed moeten opgeven en het uiteindelijk niet redden een menswaardig bestaan op te bouwen. Het is te hopen dat Spreeuw, door deze misstanden een gezicht te geven, kan bereiken dat er meer begrip en hulp ontstaat. Dat geldt niet in de laatste plaats voor vrienden en familie en kan cruciaal zijn voor een groot aantal mensen. Bovendien kunnen lotgenoten zich in haar verhaal herkennen en zich erdoor gesteund voelen.
