Hotel Eden biedt een waaier aan gedichtvormen en thema's. Het banale en alledaagse verstaan zich met het hogere en vloeien erin over. Eenvoud en complexiteit zijn veeleer bondgenoten dan tegengestelden. Diverse taalregisters worden bespeeld, in niet-aflatende pogingen om - tegen beter weten in - een glimp op te vangen van een paradijselijke toestand. Voor Huub Beurskens speelt juist taal in dit paradijs een essentiële rol. Misschien is de taal wel het paradijs. Hotel Eden is een ode aan het geliefde, een barokke reis, een groot gebaar.
