Tamsyn, die leeft in de tijd van Hendrik VIII, is net als andere meisjes, behalve dat ze dol is op schepen. Ze moet haar ouderlijk huis in Devon verlaten en reist over zee naar Londen, waar ze terecht komt in het huis van haar oom Gideon, de wapensmid, en van tante Deborah. In het huis met de dolfijnen groeit ze op met haar nicht Beatrice en haar neven Piers en Giles. Aanvankelijk jaagt de drukte van het Tudoriaanse Londen Tamsyn angst aan en het verlangen om op een schip te zijn versterkt het gevoel van heimwee. Maar na een poosje weet ze zich geleidelijk aan te passen en ze ontdekt dat haar neef Piers haar liefde voor de zee deelt. Toch zal het nog een hele tijd duren voor Tamsyns eerste jaar in Londen bijna om is en het weer kerstmis wordt. Pas dan gaat de hartewens van Piers in vervulling: hij mag naar zee.
