In het jaar 1977 ben ik gestart met het begeleiden van twee kinderen met leerproblemen. Mijn aanpak werkte zo goed dat ik een studie ondernam om te gaan begrijpen wat ik deed: Hoe komt het dat bewegen inderdaad de hersenhuishouding veranderen kan? Ook vroeg ik me af of bepaalde bewegingen die verandering ook negatief kunnen beinvloeden? Ik moest om antwoorden te vinden eerst de anatomie en de physiologie van het menselijk lichaam grondig bestuderen. Ik moest eerst gaan begrijpen hoe het brein van een kind normalerwijze tot ontwikkeling komt. Vervolgens moest ik zien te achterhalen waardoor er iets zo fout gaat, dat er een bepaald ontwikkelings-, leer- en/of gedragsprobleem kan ontstaan. Mijn gedachte was:' Alleen als ik kan ontdekken waar het in een kinderlichaam niet goed gaat, kan ik proberen daar gericht iets aan te doen'. Al studerend kwam ik inderdaad op gedachten die kennelijk nog niet eerder gedacht waren. Het was voor mij een heel belangrijk moment toen ik gaandeweg ontdekte,
