Congo, 24 november 1964: honderden Belgische paracommandos worden gedropt boven Stanleystad en Paulis, waar rebellen een onbekend aantal blanken gijzelen. In de grootste humanitaire reddingsoperatie ooit worden ongeveer 2000 mensen bevrijd, voornamelijk Belgen. Een week later paraderen diezelfde militairen triomfantelijk door Brussel, onder het oog van duizenden uitzinnige Belgen. Achter dit succesverhaal gaan echter gebeurtenissen schuil die voor de donkerste bladzijden van de Congolese geschiedenis zorgen. De bevrijdingsoperatie gaat hand in hand met een bloederige operatie over de weg, waarbij regeringstroepen tienduizenden Congolezen brutaal vermoorden. Elk verzet tegen het prowesterse regime in de hoofdstad wordt genadeloos verpletterd. De ontwrichting van de economie, de chaos in rebellengebied en de bloeddorstige repressie van regeringstroepen hebben de bevolking platgeslagen. Het land is rijp voor een autocratisch bewind en in 1965 grijpt generaal Mobutu de macht, met steun
