Drie leden van de salon van markiezin van Sablé, waaronder De Sablé zelf, Jacques Esprit en La Rochefoucauld werkten aan een bundel maximen die bekend staat als het 'manuscript van Liancourt'. De maximen, afgeleid van maxima sententia, uiterst beknopte spreuken, moesten aan drie voorwaarden voldoen: kernachtig zijn, algemeen menselijke gedragingen betreffen, en een pointe bevatten die hun spelkarakter (en later hun literaire succes) garandeerden. Op den duur gingen de maximen-schrijvers hun eigen weg en werd het werk van La Rochefoucauld alom bekend. Zijn ontmaskering van de moraal als een machtsmoraal heeft veel weg van de Umwertung aller Werte die Nietzsche twee eeuwen later uitwerkte en radicaliseerde. Dit voorbereidende werk is niet aan Nietzsches aandacht ontsnapt. In Menschliches, Allzumenschliches wijdt hij uiterst lovende woorden aan La Rochefoucauld: 'La Rochefoucauld lijkt op een scherpschutter die voortdurend in de roos schiet'.Vertaald en van een nawoord voorzien door
