Lodewijk Stegman, de hoofdpersoon uit Ik heb altijd gelijk (1952), die er als kind van droomde generaal te worden, keert na de tweede politionele actie uit Indonesië terug naar zijn vaderland. Hij is zo verbitterd geraakt door de Nederlandse politiek dat hij overweegt een partij op te richten ter opheffing van Nederland: de Nederlandse Europese Eenheidspartij. Ook het vooruitzicht naar zijn ouders terug te keren, stemt hem bitter. Hij stelt hen verantwoordelijk voor zijn maatschappelijke mislukking en voor de zelfmoord van zijn oudere zuster Deborah aan het begin van WO II. De gezinsverhoudingen in deze roman zijn volgens Hermans gebaseerd op die uit zijn ouderlijk huis.
