Het is je nek waar ik bij wil. Het deel van jou dat mij niet ziet.' Ik struin wat door mijn tuin en ruim op voor de nacht schetst een warm en indringend portret van een moderne, liefhebbende vrouw en de complexe rol die zij en haar antagonisten spelen, wanneer ze op elkaar zijn aangewezen. Gemis, verlangen en levenslust houden elkaar op elke versregel in evenwicht. Lundquist windt er bepaald geen doekjes om, maar humor en zelfrelativering zijn nooit ver weg.
