De zon uit ''In een blauwe zon'' is getekend door een kind. Niet geel of oranje, maar blauw. Het kind kleurt buiten de lijnen, 'want zonnen stralen', legt het uit. Binnenin de zon is het heet, hels heet. Zo vat de bundel aan, met 'Hongerdagen'. De daaropvolgende cyclus heet 'Glinsterdingen', zonlicht in de duisternis. Maar evengoed lees je de bundel van achteren naar voren en slaat het noodlot opnieuw toe. Hedwig Speliers deed de redactie van de bundel en noemde ''In een blauwe zon'' na een eerste lezing: 'een uitgebalanceerd taalgeheel met scherp gesneden metaforen en een goed ritme'. Steven Graauwmans (Antwerpen, 1972) is met ''In een blauwe zon'' aan zijn derde dichtbundel toe. Na ''Uitzicht Lotto'', gaf het Poëziecentrum in 2009 ''Reservisten van maandag'' uit. Zijn gedichten werden opgenomen in verschillende literaire tijdschriften en bloemlezingen als ''Dagkalender van de Poëzie'' (Meulenhoff, 2011) samengesteld door Tjitske Jansen en Victor Schiferli, ''Dichter bij
