Infrastructuur organisaties werken in nieuwe omstandigheden, dit vraagt om nieuw beleidModerne samenlevingen kunnen niet bestaan zonder dijken, wegen, telecom en elektriciteit. Door trends als liberalisering, privatisering en internationalisering van de afgelopen jaren zijn veel infrastructuur organisaties op operationele afstand gekomen van de overheid. Een veelvoud van actoren, deels publiek, deels privaat en deels hybride, opereert niet alleen meer op het nationale niveau, maar op meerdere niveaus tegelijk. Deze fragmentatie leidt tot onzekerheden. Hoe en door wie kunnen lange termijn investeringen in infrastructuur blijvend gerealiseerd worden onder deze nieuwe condities?
