'Lachen mag van God,' schreef Annie M.G. Schmidt, ter aansporing. En het heeft geholpen. Maar lachen om God - dat heeft in Nederland lang geduurd. 'De Lachende Kerk,' Fons Jansens eerste cabaretprogramma, werd door menig katholiek als lasterlijk en beledigend ervaren. En toen Wim Sonneveld voor het eerste als Frater Venantius opkwam, was het publiek eerst lichtelijk gechoqueerd voordat het een bevrijdende lach aandurfde. In 1997 is er niet alleen een Boekenweek aan God gewijd, we durven ook om Hem te lachen. Deze kostelijke bloemlezing, samengesteld door cabaretkenner Kick van der Veer, is er het vitale bewijs van. Ze geeft een prachtig overzicht van de vindingrijkheid en de poëzie waarmee cabaretiers, dichters en tekstschrijvers God, religie en kerk schuin tegen het licht hebben gehouden.
