Jan Davidsz de Heem (Utrecht 1606-1683/84 Antwerpen) is de belangrijkste schilder in de ontwikkeling van het Nederlandse stilleven in de zeventiende eeuw. Op alle mogelijke wijzen introduceerde hij vernieuwingen. Hij experimenteerde met schildertechnieken, kleur- en lichteffecten, combinaties van objecten en composities. Hij ontwikkelde het boekenstilleven en is de centrale figuur van het pronkstilleven. De Heem is geboren in Utrecht, werkte enige jaren in Leiden en gedurende een groot deel van zijn leven in Antwerpen. Daar integreerde hij de tendenzen van de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden in de ontwikkeling van de stillevenkunst en voegde originele elementen toe. In snel tempo ontwikkelde hij zich tot een kunstenaar van Internationale allure. Af en toe ging hij terug naar zijn geboortestad Utrecht, waar hij van 1667 tot 1672 woonde. De Heem werd de centrale figuur van zowel het Hollandse als het Vlaamse stilleven en zijn . werk werd al tijdens zijn leven veel nagevolgd.
