Jan van Herwijnen Caroline Roodenburg De eerste monografie over de Bergense kunstenaar Jan van Herwijnen (1889-1965). Van Herwijnen wordt wel eens gemakzuchtig tot de Bergense School gerekend, maar heeft zich nooit aangesloten bij enige kunstenaarsgroep. Van Herwijnen, die als arbeiderskind opgroeide in Amsterdam, was autodidact. In 1916 exposeerde hij voor het eerst. In 1919 raakte hij bekend met een zeer indringende serie levensgrote portrettekeningen van krankzinnigen in de Utrechtse Willem Arntz Stichting.Hij kreeg zelf te maken met psychische inzinkingen en tegenslagen,leidde een rusteloos bestaan en was als kunstenaar altijd op zoek naar de weergave van het echte en waarachtige. Daarbij varieerde zijn stijl van lichte, kleurrijke schilderijen van bloemen tot expressieve, sombere landschappen en portretten. Van Herwijnen had, zoals veel van zijn collega's, de pech dat Nederland na de oorlog werd gedomineerd door moderne stromingen als Cobra, hoewel hij werd gesteund door
