Het werk van de joodse denker Martin Buber is breed en divers. Hij deelt zijn werk zelf in in vieren: geschriften over filosofie, de bijbel, het Chassidisme en het Jodendom. Volgens sommigen is de eenheid van dit werk ver te zoeken, en lijkt het wel of het van verschillende personen afkomstig is.Dit boek onderzoekt de eenheid van het werk. Juist in de wijze waarop de delen elkaar aanvullen en uitleggen, ligt de kracht ervan. De eenheid van het werk wordt onderzocht aan de hand van de wijze waarop Buber zijn leven lang naar eenheid en heelheid heeft gezocht, tegen de achtergrond van het denken van Nietzsche, van de chaos van twee wereldoorlogen en het ontstaan van de staat Israël. De eenheid die hij zoekt is uiteindelijk religieus bepaald: vanuit het geloof in de eenheid van God. Zijn zoektocht vindt plaats vanuit een messiaanse verwachting van één-making ('jichud') van de hele werkelijkheid, waaraan God en mens samenwerken. Het dialogische denken, waardoor Buber vooral bekend is
