Een molenaar is afhankelijk van de wind: zonder wind kan er niet gemalen worden. Dus als het waait, moet je aan het werk! De Dokkumer molenaar Albert Willems Banga riep desnoods midden in de nacht zijn knechten uit bed met de woorden: "Jim mutte komme: ut waait!" Het is een oproep uit een vervlogen tijd die slechts nog in stand gehouden wordt door herinneringen en monumentale windmolens, die ons handen vol geld kosten. Wat is hun waarde en waarom mag de herinnering aan dit roemruchte verleden, dat zo typerend is voor de Nederlanden, niet verloren gaan? Dit boek vertelt van de ambachtelijke strijd tegen de elementen en het harde bestaan, over onze voorouders en over ons cultureel erfgoed - waar wij trots en zuinig op moeten zijn - en over molens en molenaars in Dongeradeel.
