Het begon zo mooi: Annemarie Haverkamp was zwanger van haar eerste, tegelijk met prinses Máxima. Ze schreef er een serie brieven over in dagblad De Gelderlander: 'Wij zijn zwanger'. Na de bevalling werd alles anders. Máxima kreeg een blakend gezonde Amalia; Annemarie bracht Job ter wereld, een mannetje dat totaal onverwacht een akelige chromosoomafwijking bleek te hebben en zwaar gehandicapt was. In de krant volgde een nieuwe serie: 'Job'. In dit boek beschrijft Annemarie haar strijd tegen de tranen, tegen het onbegrip, tegen de instanties, tegen de wereld. En de strijd van Job, haar zoontje dat zo kansloos leek, maar iedereen versteld doet staan en zich met een ongekende levenslust door operaties, ziekenhuisbezoek en therapieën heen slaat. Job, een zeldzaam jongetje.
