Ze weten het allebei: hun relatie heeft geen toekomst. De kerkelijke achtergrond van Hugo staat een leven met Hanna in de weg. Vlak voor er een einde komt aan hun verhouding vertelt Hanna dat ze waarschijnlijk zwanger is. Toch moet ze zonder Hugo verder. Hanna's kindje sterft bij de geboorte. Er volgt een lange, zware weg van schuld, rouw en verdriet om het kind dat ze eerst niet wilde hebben en nu zo mist. Johannes is zijn naam... Ook Hugo worstelt met zijn vragen en onzekerheid. Hij kan er met zijn ouders niet over praten. Roos, het gehandicapte buurmeisje van Hanna, laat op een kinderlijke manier zien dat er ook vergeving en genade is. In haar onschuld en naiviteit confronteert ze Hanna steeds met haar gestorven kindje. Op een onverwacht moment komen Hugo en Hanna elkaar tegen.
