De in 1971 overleden oud-notaris Ane Jukema, die zich graag 'Juckema' noemde, wilde dat zijn naam en die van zijn vrouw zouden voortleven en worden verbonden aan het bevorderen van het 'algemeen maatschappelijk belang' in Fryslân. Het echtpaar liet geen kinderen na, maar wel een aanzienlijk bezit aan onroerend goed,dat ten goede kwam aan een stichting die hun naam droeg. In dit boek beschrijft de auteur de geschiedenis van de geslachten Jukema en Siderius en doorspekt die met talloze bijzondere verhalen en anekdotes over de stichter van het Fonds. Het boek leest daardoor als een roman, zeker in het eerste deel waarin de levensgeschiedenis van Ane Jukema wordt beschreven. In deze levensbeschrijving betrekt de auteur ook nadrukkelijk de sociaal-culturele omgeving waarin de hoofdpersonen leefden en werkten. Zo ontstaat tegelijk een interessant en historisch verantwoord tijdsbeeld van het leven in Friesland in de eerste helft van de twintigste eeuw.
