Geen kabinet in de Nederlandse politieke geschiedenis heeft zoveel weerstand opgeroepen als het kabinet-Kuyper (1901-1905), en is zo omstreden gebleven. Is dat verdiend, of is de beeldvorming na honderd jaar aan herziening toe? Dit boek vraagt hernieuwde aandacht voor het tweede christelijk coalitiekabinet dat in 1901, na tien jaren krachtig liberaal beleid, werd gevormd van antirevolutionairen, rooms-katholieken en enkele conservatieven en geleid door niemand minder dan de antirevolutionaire leider dr. A. Kuyper zelf - Abraham de Geweldige, de man van de kleine luyden, die volgens velen de natie verdeelde met zijn antithese tussen het christelijk volksdeel en de paganisten. Vriend en vijand schreef hem de ambitie toe, de liberale dominantie definitief te doorbreken. Het traditionele beeld is, dat het kabinet-Kuyper daarin niet geslaagd is. Schoolstrijd noch sociale kwestie werden opgelost: slechts enkele voornemens van de christelijke politiek werden gerealiseerd, de invoering van de
