Op kannibalisme en rituele mensenoffers rust nog altijd een groot taboe. Ze roepen fascinatie en weerzin op. Nochtans is het een verschijnsel van alle streken en van alle tijden, tot in de twintigste eeuw. Wat bezielt mensen om lotgenoten te offeren en mensenvlees te eten? Wie waren de slachtoffers? Welk wereldbeeld of welke godenleer schuilt er achter? Waarom werden er zoveel kinderen geofferd? Wist u dat er ook culinair kannibalisme bestaan heeft? Antropoloog Daniel Vangroenweghe gaat ver terug in de tijd op zoek naar de religieuze, politieke en economische context van het kannibalisme. In sommige culturen is het een deel van de rouwverwerking na de dood van verwanten en dierbaren. Voor anderen is het een manier om zich te wreken op de vijand, een instrument van machtspolitiek. Kinderen werden geofferd omdat zij gezien werden als de ideale bemiddelaars tussen levenden en doden. Overlevingskannibalisme is misschien het best bekend. Denk maar aan de film Alive over de overlevenden
