Paus Franciscus weet met zijn sobere stijl veel bewondering te oogsten, zowel bij gelovigen als niet-gelovigen. Bij zijn aantreden als paus noemde hij zichzelf naar Franciscus van Assisi, de apostel van de armen, die in een visioen de opdracht kreeg de kerk te herstellen. In De kerk van barmhartigheid zet de paus zijn eenvoudige visie voor de kerk uiteen: hulp en steun voor allen. Hij pleit voor een sobere kerk die niet langer gesloten en in zichzelf gekeerd is, maar die een barmhartige handreiking doet naar de armen en nooddruftigen aan de rand van de samenleving. Hij doet een gepassioneerde oproep aan kerkelijke leiders om nader tot het volk te komen, en aan zijn volgers om in voor- en tegenspoed te blijven vasthouden aan hun geloof. De kerk van barmhartigheid is het eerste boek waarin de uitspraken en geschriften van Franciscus in zijn eerste jaar als paus zijn verzameld, geautoriseerd door het Vaticaan. Het boek is essentieel voor iedereen die, of het nu uit geloofsovertuiging is
