Wie via de post een brief krijgt, leest deze vaak eerst een keer vluchtig door om er achter te komen wat de bedoeling van het schrijven is. Johannes, de apostel van de liefde, laat er geen misverstand over bestaan waarom hij zich schriftelijk richt tot een aantal christenen die hij aanspreekt als 'kinderen'. Het woordje liefde klinkt als een klokkenspel door deze brief heen. De liefde tot God en tot elkaar staat centraal. Tegelijkertijd is er het indringende vermaan om de zonde geen kans te geven. De zonde behoort bij het rijksgebied van de grote tegenstander van God. Het licht staat tegenover de duisternis. Aan welke kant staan wij? Wandelen in het licht en tegelijk de zonde aan de hand houden kan niet. Tenslotte spoort Johannes zijn lezers dringend aan om zich niet te schamen voor het geloof in Jezus Christus, maar er openlijk voor uit te komen. Kortom: een brief met lessen, die ons ook vandaag nog heel veel te zeggen hebben.
