De mens lijkt steeds meer maakbaar te worden. Genetische manipulatie, almaar slimmere robots en duizelingwekkende ontwikkelingen op het gebied van de informatica en nanotechnologie stellen ons in staat de menselijke natuur naar onze hand te zetten. Waar liggen de grenzen? Wie moet die vaststellen? Hoe gevaarlijk is het wanneer de nieuwe mens kan worden samengesteld aan de hand van een keuzemenu? Hoe groot is de kans dat de mens het aflegt tegen vormen van kunstmatige intelligentie die hij zelf heeft ontwikkeld? Kan er zoiets als een humanisme 2,0 ontstaan of leven we binnenkort in het posthumane tijdperk, waar de grens tussen mens en machine niet langer bestaat? In Kleine filosofie van de maakbare mens heeft Bas Heijne een aantal teksten van spraakmakende denkers over dit onderwerp bijeengebracht. Tezamen vormen zij een onmisbare bijdrage aan een discussie die iedereen aangaat.
