Literatuur van vroeger bestaat niet alleen uit wat wij nu nog mooi vinden. Vijf eeuwen geleden stelde men andere eisen aan verzonnen teksten. Bijvoorbeeld dat ze ware gebeurtenissen verwerkten. En dat ze leerden en amuseerden, ontroerden, attaqueerden en troostten – het liefst allemaal tegelijk. Maar altijd hoorden die teksten ergens bij, of het nu om feesten ging, om competities of om afrekeningen. Alleen door zulke situaties weer op te roepen kunnen oorspronkelijke betekenissen achterhaald worden. Ook van de teksten die men nu niet literair genoeg vindt. Vanaf het einde van de vijftiende eeuw speelde de drukpers hierbij een centrale rol. Literatuur werd een product voor de vrije markt. Om een publiek te vinden kregen teksten een wervende titel, illustraties, hoofdstukindelingen en vooral een aangepaste inhoud. In een negental artikelen probeert de auteur dit andere gezicht van de Middelnederlandse literatuur te laten zien. Vooraf gaat zijn afscheidscollege over de actieve rol van
