Ze was sterk, de moeder, en ze hield als geen ander van het leven. Door haar huwelijk in Nederland terechtgekomen, bleef ze terugverlangen naar de Belgische weelde van weleer. Het eten. Het drinken. De feesten. Om haar heimwee te verzachten koos ze 'staan blijven en strijden' tot haar devies. In Koningin-moeder, een ontroerende roman-in-verhalen, wordt deze exuberante vrouw even liefdevol als welhaast voyeuristisch geportretteerd door een zoon die haar bewonderde en verafschuwde, maar zich bovenal met haar verbonden voelt. Hij beschrijft de grandeur en het verval van haar patriarchale familie in samenhang met haar flamboyante gedrag. De vader op de achtergrond is een zwijger uit lijfsbehoud, maar ook een man vol sprookjesachtige verhalen.
