Het Indonesische eiland Krakatau, tussen Sumatra en Java, werd in 1883 getroffen door een vulkaanuitbarsting met catastrofale gevolgen. De uitbarsting veroorzaakte een vloedgolf die het leven van bijna 40 000 mensen kostte. Er ontstond een stofwolk die nog jarenlang door de lucht bleef zweven en die zorgde voor grote temperatuurschommelingen. Het effect van de enorme golven werd tot in Frankrijk gevoeld en barometers in Bogotá en Washington raakten van slag. Zelfs op Zanzibar spoelden tientallen lichamen aan. De knallen werden in Australië, India en op eilanden op duizenden kilometers afstand gehoord. De naam Krakatau is sindsdien synoniem voor catastrofale gebeurtenissen. Simon Winchester beschrijft in 'Krakatau' de ramp in al zijn details. Ook gaat hij uitvoerig in op het leven in het toenmalige Indië aan de vooravond van de uitbarsting, de geschiedenis van de VOC, de kolonisatie door de Nederlanders en de opkomst van de Islam. 'Krakatau' zal een breed publiek aanspraken en leest
