Milo Anstadt heeft de eerste vijfentwintig zeer bewogen jaren van zijn leven nauwgezet in kaart gebracht. Eerst in Kind in Polen, vervolgens in Jonge jaren en tenslotte in De verdachte oorboog. Deze drie boeken te zamen geven een haarscherp beeld van de West-Europese samenleving in de jaren '20, '30 en de oorlogsjaren.Anstadt werd geboren in 1920 in de Poolse stad Lwów en groeide daar op in een gemeenschap van Polen, Joden en Oekraïeners. Armoede is een vast ingrediënt in de verhalen over de eerste tien jaar van zijn leven. Het gezin verhuist eind jaren '20 naar Amsterdam. De taalbarrière en het isolement dat daar het gevolg van is maken van de adolescent een gedreven autodidact. De jaren '30 worden gekenmerkt door politieke bewustwording en Anstadt sluit zich aan bij een communistische jeugdgroep van Oostjoden en Duitse vluchtelingen. De oorlogsjaren staan in het teken van verlies en verdriet, maar op aangrijpende wijze, en zonder zelfbeklag, beschrijft Anstadt hoe het lot hem
