Zeepbelpistooltjes. Non met iPod. Charlie’s Angels die Italiaans spreken. Zonnebrillen voor drie euro. Een uitzinnige menigte op Piazza San Pietro. Het fietspad langs de Tiber. De telefoon opnemen met pronto. After-eightijs eten. De pijnbomen op de Palatijn. Een greep uit Rome zoals je nog nooit hebt gezien. Geschreven vanuit het gezichtspunt van een twintiger die een sprong in het diepe waagde en een nieuw leven opbouwde. Zomaar. Voor de lol. En omdat Rome Rome is.
