Vanaf het begin van zijn schrijversloopbaan in 1976 heeft Leon de Winter als recensent, chroniquer, journalist en essayist gepubliceerd in bladen als Hollands Diep, Vrij Nederland, de Volkskrant en NRC Handelsblad, waarvoor hij bovendien in 1991-'92 columnist was, zoals voor De Krant op Zondag ten tijde van de Golfoorlog. Lady Di in een bevallige pose (een frase uit zijn reportage over de Londense suburbia) bundelt een gevarieerde keuze uit Leon's spannende literaire non-fictie. Vaak is hij in deze verhalen en columns zelf evenzeer aanwezig, doordat de aanleiding een emotionele is, van ontroering en verwondering tot boosheid. Door de opeenvolging van de stukken, o.a. over zijn eigen romans en films. De (ver)wording van de jongere Dürer, Zoeken naar Eileen W. en De Grens, komt het literaire 'credo' van Leon en zijn motivatie steeds duidelijker naar voren. Prachtig is het te lezen hoe hij een hilarische en humoristische verhandeling over het door hem gevolgde brooddieet voortzet in een
