De schrijver/dichter Ruud Offermans (1966 - *) studeerde fysische geografie aan de Universiteit van Utrecht en debuteerde met de dichtbundel ‘In het midden van de stilte’(Fantastikè, 1998). Er volgde een dialectbundel ‘Gedichte in ’t Zittesj’ (Veldeke, 2011). Nadien publiceerde hij de bundel ‘Herinneringen aan later’ (2012). Een bloemlezing uit 20 jaar dichten. Hierna volgde de bundel ‘De herinnering aan liefde en geluk’ (2014). Deze bundel heeft als thema vervreemding. Vervreemding van het landschap waarin we leven, dat door o.a. ruilverkavelingen, steeds verder van ons af komt te staan. Er treedt een unheimisch gevoel op als we door ons eigen landschap lopen, dat we nog zo goed kennen van vroeger. We zoeken naar houvasten, een hoogstam, een graft of hellingbos. Als we ons er maar in kunnen herkennen, zodat het wandelen door dit landschap een feest der herkenning wordt. Een Heuvelland waar we kunnen wortelen en de löss weer eens proeven.
