Mark Insingel debuteerde in de jaren zestig, de bloeitijd van de experimentele literatuur. Na zijn eerste roman ‘Spiegelingen’, verschijnt ‘Perpetuum Mobile’, de ‘eerste bundel concrete poëzie in het Nederlands’. Ook vandaag nog spelen vorm en bladspiegel een belangrijke rol in de poëzie van Mark Insingel. Verschillend met vroeger werk is dat Insingel persoonlijker is geworden. Een heel langzame, late ontwikkeling bracht hem midden de jaren negentig tot een confrontatie met zichzelf in zijn literair werk. Een confrontatie die hij altijd bewust had vermeden. In Kunstenfestifal Watou 2010 – Verzamelde Verhalen #02 is hij prominent aanwezig in een project van Christophe De Jaeger en Dirk van Bastelaere. Naar aanleiding van zijn vijfenzeventigste verjaardag verscheen bij Poëziecentrum ‘Lang leven’. Deze bundel nieuwe gedichten van Mark Insingel, verschijnt met een harde kaft en een leeslint. De genummerde en gesigneerde
