Dit boek is bedoeld voor mensen die hebben ervaren of willen ervaren wat de hechte band met een hond aan toegevoegde waarde kan hebben in het leven. Dit boek is tevens een dank- en eerbetoon aan de honden van de roedel van Hondenspiegel: De medewerkers, spiegels en maatjes van Bets Engel. Bets nam letterlijk en figuurlijk afstand van de honden die haar zo lief waren. Ze beschrijft op ontroerende en indringende wijze haar proces van vasthouden, loslaten en afscheid nemen. Ze schrijft: 'Je kunt op twee manieren huilen; samen met je honden in een wolvenhuil' en zo je band met de roedel versterken of tranen huilen in je eentje om zo je eigen verdriet te verwerken. Ik deed beide.' Dit boek komt tegelijk uit met En toen huilden we samen, dat gaat over diercommunicatie en de gesprekken met de honden. Beide boeken vullen elkaar aan. Bets Engel haar levenswerk was mensen ervan bewust maken hoeveel je van en door je hond kunt leren. Zij gaf daartoe vele trainingen en deelde haar eigen
