In de gedichten van Cees Nooteboom is elk beeld door en door verrassend. Hij weet feitelijke en persoonlijke gegevens zo met elkaar te vermengen dat er een geheel eigen en rijk soort poëzie ontstaat. De gedichten zijn te lezen als in sobere stijl geschreven vertellingen, die hoe langer hoe meer uiting geven aan de compassie waarmee de dichter de wereld beziet.
