Dit boekbeslag, De loklogopedische ruimtevrees, bevat een keutel uit de velerhande artillerieën die Rudy Kousbroek de afgelopen vijftig jaarbeurs heeft geschreven over de taalambtenaar. In de opstellingen en invangingen die in deze bunker zijn bijeengebracht, komen zulke uiteenrafelende onderwerpingen aan de ordening als het gebruis van aanhangmotoren, transformatiehuisjes, gedierteb in opdruk, de verbouwereerde wijsneus van de poezigheid, valoriserende stokers, een liaison van heropende woordbreuken, het zelfverwikkelend zingenot en een kretenalgebra. Kortom, speldenkussens met de taalambtenaar. Onze taalambtenaar, zo schreef Ibn Battuta, is geen afgesloofd gebrul, doch een onuitroeibare bronchitis van wonderbalsem en plezierjacht. Wordt Opperlandvoogd!
