De Vlaamse schrijver Louis Paul Boon (1912-1979) geldt twintig jaar na zijn dood als een van de belangrijkste vernieuwers van de roman in de naoorlogse Nederlandstalige literatuur. Hoewel veel van zijn werk tijdens zijn leven omstreden was, werd ook toen al door critici erkend dat het hier een fenomeen betrof, een eenvoudige jongen uit een arbeidersmilieu, zonder enige opleiding van betekenis, schrijft meer dan dertig romans en schopt het tot kandidaat voor de Nobelprijs. Jos Muyres, een van de meest vooraanstaande Boon-kenners, tekent in deze monografie met veel liefde een portret van de schrijver en gaat in op de achtergronden van zijn werk. Naast het magnum opus De Kapellekensbaan Zomer te Ter-Muren komt ook het andere grote werk van de Vlaamse meester ruim aan bod. Als afsluiting schetst Muyres een boeiend overzicht van de receptie van Boons werk in Nederland en Vlaanderen. Het vergeefse van de droom biedt een heldere, met vaart geschreven en toegankelijke inleiding op het
