De monumentale kunst uit de wederopbouwperiode - de jaren vanaf de Tweede Wereldoorlog tot omstreeks 1970 - kenmerkt zich door een nieuw elan dat gepaard gaat met een ware bouwexplosie. Een van de belangrijkste vertegenwoordigers is Louis van Roode (1914-1964). Na een opleiding aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam gaat hij zich in 1948 toeleggen op de aan architectuur gerelateerde kunstvormen. Hij doet dit in goede samenwerking met de meest bekende Rotterdamse architecten uit die periode, zoals Huib Maaskant, de gebroeders Kraaijvanger, Jo van den Broek, Jaap Bakema en Aad Viergever. De monografie beschrijft leven en werk van Louis van Roode. Hij was een veelzijdig kunstenaar die, zoals hij het zelf omschrijft, de grote maten niet schuwt.
