In december 2004, anderhalf jaar na zijn overlijden, verscheen de gedaante van Pim Fortuyn aan Margaretha Gieles. Hij vroeg of zij 'een stem' voor hem wilde zijn. Toen ze van de schok bekomen was en na veel aarzelen besloot Margaretha naar hem te luisteren. Er vonden jarenlang channelsessies plaats met Pim. Deze zijn letterlijk in het boek opgenomen. Zo heeft Pim het over zijn woede en ongeduld, de hypocriete Haagse politiek en zijn ongerustheid over het milieu. Margaretha voert de lezers ook mee in haar angst en twijfel om met het boek naar buiten te treden. Marten Fortuyn, de broer van Pim, heeft inzage gehad in het manuscript en schreef een voorwoord. 'Zou dit de verklaring kunnen zijn voor veel dingen die wij niet begrijpen en daarom verwerpen? Wie weet het? Ik zeker niet!' - Marten S. Fortuyn
