Wit. Zwart. Zo is het leven voor Luna. Heel sterk wil ze zijn. Onafhankelijk als een arend die, gedragen door de wind, zich vrij wil worstelen en steeds hoger klimt. Maar ze snakt ook naar geborgenheid en aandacht, wil als een kuiken wegkruipen onder warme vleugels. Plus. Min. Zelfvertrouwen en angst. Zin om met naakte borstjes uit te dagen. En een duim in de mond als troost.
