Prachtig verhaal over regenmeisje Luvia Zon en regen, simultaan. Ik pakte het boek van haar benen. Terwijl ik er wat in bladerde, viel me iets op. Op diverse bladzijdes waren de letters ingekleurd: de os, as, es, bs, ds enzovoorts. Er was een rode, blauwe en groene pen voor gebruikt. Je hebt de letters ingekleurd, zei ik. Ze legde haar voeten op de bank tegenover ons. Waarom doe je dat? vroeg ik. Omdat ik het fijn vind om mijn benen te strekken. Nee, ik bedoelde Ik weet wat je bedoelde. En? Gerard, alsjeblieft! Ze zei mijn naam alsof we elkaar al goed kenden. Gerard Boudewijns, een brave student van in de twintig, ontmoet de rebelse Luvia van vijftien jaar oud. Niet hij, maar zij neemt het voortouw bij alles wat ze doen. Gerard is onder de indruk van Luvias impulsiviteit en bizarre ideeën: hij adoreert de bleke schoonheid, die standaard Turks fruit onder de arm houdt, en laat zich meeslepen in haar wereldje. Braaf is Feelie, zoals Luvia hem noemt, al snel niet meer te noemen. Twintig
