Maastricht hoe het is, hoe het was. Sfeertekeningen van de schrijfster Rosalie Sprooten en de journalist Max Paumen. Zij -geboortig uit Epen- maar 33 jaar wonend in Maastricht. Hij -Maastrichtenaar, vertrok 26 jaar geleden naar Brabant- hangt er zijn herinneringen aan op in een briefwisseling. Over de Louwberg en het Vrijthof, het carnaval en de geur van prei, uien en selderij in Wolder. Over het stadsdeel Wyck op een warme zondagmorgen na het uitgaan van de mis, de sereniteit van het kerkhof aan de Tongerseweg. Over de uitbuiting van de pottemennekes van 't Groet Febrik. Twee mensen aan het woord die de stad op het balkon van Europa intens liefhebben en daaraan speels, boeiend maar soms ook kritisch uiting geven. Een handleiding voor stadswandelingen of om melancholisch bij weg te dromen.
