Het leven van de 42-jarige naamloze psychiater, de verteller in deze roman, is in elk opzicht geslaagd: een goed huwelijk, twee hanteerbare kinderen, een succesvol beroepsbestaan in zijn privé-kliniek waar hij gedragsgestoorde jongeren behandelt. In zijn leven gaat het mis als hem op zekere dag wordt gevraagd of hij Peter Blue in zijn kliniek wil opnemen, een negentienjarig joch dat zijn vriendin heeft mishandeld, de kerk in brand stak en daarna een poging tot zelfmoord deed. De psychiater stemt toe, een daad die zijn bestaan op zijn kop zet. Al gauw komen vanuit de duistere gedachtewereld van de jongen verontrustende signalen. Contact met hem krijgen is moeizaam. Wat denkt hij precies? Is hij door God gezonden? Is hij bezeten? Wil hij wel hulp? En, bovenal, wat houdt hij zo angstvallig verborgen? Meest verontrustend van alles is dat gaandeweg de psychiater ervan overtuigd raakt dat zijn vrouw Maria, van wie hij zielsveel houdt, een verhouding met de geheimzinnige jongen heeft. Zijn
