Mark Rothko (1903-1970) vond de vette maar toch subtiele kleurenveld-stijl uit die synoniem is geworden voor zijn naam. Mark Rothko behoort tot de generatie Amerikaanse kunstenaars die het belang van de abstracte schilderkunst radicaal veranderden. Zijn stylistische evolutie, van een figuratief visueel repertoire naar een abstracte stijl, geworteld in de actieve relatie van de toeschouwer en het schilderij, gaf vorm aan de radicale visie van een wedergeboorte in de schilderkunst. Rothko karakteriseerde deze relatie als een volmaakte ervaring tussen het schilderij en toeschouwer. Zijn kleurenformaties trekken de toeschouwer inderdaad in een ruimte gevuld met een inwendig licht. Rothko weigerde altijd pogingen om zijn schilderijen te interpreteren. Hij was meer begaan met de ervaring van de kijker, het samensmelten van het werk en de ontvanger boven het verbale begrip.
