Een lang gedicht waarin Beurskens laat zien hoe het wél moet. Mathieu is een tachtig bladzijden lang gedicht dat zich van strofe naar strofe zingt. Terwijl het in een traditie van het Nederlandse modernisme uit het interbellum lijkt te staan, is het toch onvergelijkbaar met Nijhoff, Hoornik of Marsman: het is verhalend maar onparafraseerbaar, internationaal maar Nederlands, traditioneel maar vernieuwend, en vooral: diepzinnig maar helder. En voor wie meer wil weten van de ambiance waaruit dit meesterlijk meanderende gedicht tevoorschijn komt, verschijnt er gelijktijdig Maar waar is het drama?, een boek met beschouwingen over kunst en cultuur, waarbij Huub Beurskens er niet voor terugdeinst deze of gene mandarijn tegen de haren in te strijken.
