Melanie Miraculi leeft met haar oma Mathilda in een klein huis aan de rand van het dorp. Haar ouders, die lange tijd naar het buitenland zijn voor wetenschappelijk onderzoek, sturen veel kaarten en Melanie verveelt zich geen moment. Haar oma is nl. een heel bijzondere oma. Vroeger kon oma toveren, maar sinds Melanie bij haar woont is ze daarmee opgehouden. Maar op een dag vergeet oma dat ze niet meer wil toveren. Alles loopt tegen en voor ze het weet flapt ze er een toverspreuk uit. Natuurlijk gaat alles mis, want oma heeft al lang niet meer geoefend. Als Melanie van school komt, merkt ze dat ere iets niet in orde is. Eerst wacht ze gewoon tot oma terugkomt, maar dan herinnert ze zich de toverspreuk die oma heeft gebruikt om de meubels van Melanie's ouders zo klein te maken, dat ze makkelijk opgeslagen konden worden. Zou ze het zelf eens proberen? Deze toverspreuk ontketent een reeks van vreemde gebeurtenissen tot oma zich gelukkig de omkeerspreuk herinnert.
