Melmoth de Dolende is een ingewikkeld verhaal in de traditie van de 'Gothic novel of terror', van welk genre het als een volstrekt hoogtepunt wordt beschouwd. De hoofdpersoon is de aan Faust en de Wandelende Jood geparenteerde Memoth, die zijn ziel en zaligheid aan de duivel heeft verkocht voor een 'leven langer dan aan de sterfelijke mens toegemeten.' Hij wordt hierdoor bepaald niet gelukkig en zwerft over de wereld op zoek naar slachtoffers die in uiterste vertwijfeling zijn plaats willen innemen in ruil voor bevrijding uit hun ellende. Elke vrome moraal raakt snel verloren in Maturins bezeten weefsel van angst, wanhoop, geweld en dood dat eeuwen en werelddelen omspant als een fantastische nachtmerrie. Een zekere sadistische obsessie met bepaalde gruwelijke manieren van sterven kan Maturin moeilijk worden ontzegd, maar tegelijk toont hij soms een dusdanig inzicht in de morbide psyche dat het boek wordt uitgetild boven het gemiddelde 'griezelniveau'. Grote schrijvers als Victor Hugo,
