CARL R. ROGERS (1902-1987) was een der grote pioniers van de moderne psychologie en psychotherapie en mag met recht een figuur van historische betekenis worden genoemd. Zijn belang als de grondlegger van de «humanistische psychologie», van de «rogeriaanse therapie» en van het moderne beeld van de menselijke persoonlijkheid is onverminderd groot. Met zijn fameuze «cliënt-gerichte therapie» en zijn «non-directieve behandelmethode bracht Rogers een doorbraak teweeg in de behandeling van psychische klachten en in de opvattingen omtrent de menselijke persoonlijkheid. Zijn werk, en vooral zijn chef d'oeuvre «Mens worden» geldt wereldwijd nog steeds als grensverleggend, gezaghebbend en toonaangevend. In de visie van Rogers staan de drang van vrijheid en zelfstandigheid van het individu centraal. In zijn klassiek geworden hoofdwerk Mens worden ontvouwt hij, na een openhartige autobiografische schets, stap voor stap tot welke therapeutische inzichten en levensfilosofie hij in zijn
