Wanneer werkelijkheid en delirium in elkaar overlopen, wanneer dag en nacht bevolkt worden door schimmen en fantomen en wanneer de geest steeds maar struikelt, hoeft het geheugen niet verloren te gaan. In Meriswin vertelt Hafid Bouazza het verhaal van een ziekte die lichaam en geest tot slaaf maakt, en van de liefde van een vrouw die niet anders kan dan liefhebben. Laverend van drinkebroers en verpleegsters naar goden is dit het delirante relaas van een man die vecht tegen een vervallend lichaam en tot leven wordt gewekt door de vrouw. Haar naam is Merijne. Bouazzas kleurrijk proza biedt zinnen als welluidende muziek, intiem, episch en ingegeven door persoonlijke muzen. Zijn langverwachte nieuwe roman laat meer dan ooit zien wat verbeeldingskracht is, en lyriek. Hafid Bouazza (1970) publiceerde eerder onder meer De voeten van Abdullah (E. du Perronprijs 1996), Momo, Een beer in bontjas, Salomon, Paravion (De Gouden Uil 2004) en Spotvogel. Over Spotvogel: `Hij is het nog niet verleerd.
