Als de Nederlandse regering zich, 'met het oog op de ernst der tijden, in de zomer van 1939 genoodzaakt ziet het leger te mobiliseren, betekende dit voor de inwoners van de gemeente Rhenen een forse inbreuk op hun samenleving. De Grebbeberg was een lastige schakel in het Nederlandse verdedigingsstelsel. Ruim 10.000 militairen dienden de Grebbeberg en directe omgeving te verdedigen. Al deze soldaten werden ondergebracht bij burgers en in openbare gebouwen. De door het leger benodigde ruimte werd gevorderd en daar hadden de burgers zich maar naar te schikken. Tijdens de mobilisatieperiode waren militairen en burgers gedwongen met elkaar samen te leven. Eenvoudig was dit niet. De regering in Den Haag besloot bij een eventueel uitbreken van een oorlog de burgers uit de te verwachten oorlogszone te evacueren. Deze evacuatie, die ruim van te voren werd georganiseerd, kwam op 10 mei 1940 op gang. Na het beëindigen van de strijd vonden de burgers hun woonplaatsen grotendeels verwoest terug.
