Dit verhaal over vier generaties Amsterdammers die de stadsvernieuwing aan den lijve ondervonden, leest als een trein en was vóór publicatie al onderwerp van gesprek in menige stedelijke wandelgang. Is het inderdaad een docudrama, of misschien toch ook een onthullende sleutelroman? Schrijnende gebeurtenissen uit het verre en zeer recente verleden komen in dit boek, bestreken met een laagje vernis van de verbeelding, in een ander licht te staan. Een aangrijpend en herkenbaar verhaal met de nodige humoristische accenten, want wie weet niet dat "wonen emotie" betekent en "stenen verstapelen" flink in het verkeerde keelgat kan schieten.
