Hoewel de zeeleeuw en de menselijke badgast van bovenaf veel op elkaar lijken, toont het strandleven een kenmerkend verschil tussen mens en dier: het dier gaat nooit met vakantie. Meer dan een homo sapiens is de mens een homo vacans. Dat lijkt een gelukzalig lot: de mens, het wezen dat op vakantie kan, maar vacare betekent letterlijk 'leeg zijn'. En dus zegt het vacans minder over zijn vakantiebestemming dan over zijn lotsbestemming. Speciaal voor de homo vacans selecteerde Coen Simon filosofische verhalen voor de vakantie. De oude Immanuel Kant (1724 - 1804) is in Met Kant aan het strand de belangrijkste reisgids - hij vertelt over vrijheid, schoonheid, spelen en lachen. Maar onder het reisgezelschap bevinden zich ook de hedendaagse denkers Roger Scruton en Alain de Botton. De een geeft loopbaanadvies, de ander analyseert de seksuele begeerte. Verder zijn er bijdragen van onder anderen Camus, Levinas, Arendt, Machiavelli, Nietzsche, Descartes, Barthes, Merleau-Ponty en Wittgenstein.
